10 Eylül 2012 Pazartesi

ve hoşgeldin dedi İstanbul...

Her tatili iple çeker ,çokça dinleneceğim umuduyla yapılan planları uygular, uygulamanın verdiği yorgunlukla dinlenmek üzere döneriz evimize..Tıpkı geçen yıllar gibi bu yıl da uzuunca bir tatilin ardından koşa koşa geldim evime..Nasıl da özlemişim-hatta buzluktaki üzüm kalıplarımı bile özlemişim- desem mübalağa etmiş sayılmam..Her eylül minicik te olsa  küçük dokunuşlarla bir yenilenme geleneği yaratmıştım...Tatille ruhumu yeniler,dönüşte de yaşam alanımı tazeler o küçücük değişimlerle büyük sevinçler yaşardım kendi kendime...
     Ama bu yıl tuhaf bir duygu vukuu buldu hücrelerimin derinliklerinde! Biraz düşündükten sonra buldum galiba adını!! Evet evet ben 30 yaş sendromuna girmiştim..Renkler beni boğmaya başladı..Halılar üstüme üstüme geldi nedense...Sadece beyaz görmek istiyordum..ve gözüme ilk çarpan şeyi beyaz yapmaya karar verdim ve hala içinden çıkamadığım bir dağınıklığın içindeyim...
   Tabii bu süreç içinde kaybolmuşken koşa koşa geldiğim istanbul,ayılıp bayıldığım istanbul...trafik çilesi koymuşlar adını bense "intihara teşebbüs anı" diyorum, tam 4 saatte Ümraniyeye geçmemize izin verdi..En keyifli halimizle  evimizden çıktığımızda saat 17.30, arkadaşlarımıza vardığımızda saat 21.40 civarındaydı...
  Ve İstanbula döndüğümüzün gerçek kanıtıydı...



12 yorum:

  1. hoşgeldin evine hoşgeldin İstanbul'a:) inan aynı şey bende de var, şöyle kendi evim olduğu zaman her şey beyaz ve pastel renkler olsun istiyorum(artık diğer renklerden ne kadar bıktıysam):)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. aslına bakarsan renkleri çok seviyorum ama beyazın yeri hep ayrıydı şimdi daha da kıymetlendi:)

      Sil
  2. Hosgeldin de pek hos bulmamissin. İstanbul icin deliriyorum, boyle bir sevgi yok ama o trafik beni bile sogutuyor.

    boyaynasiyansimacisi.blogspot.com

    YanıtlaSil
  3. Hoşgeldin pembe çoraplı arkadaşım benim:)
    Ben de yeni döndüm.
    Gitmek kadar dönmek te güzel ama sen biraz intiharik bir sendrom yaşayarak dönmşsün anladığım kadarıyla.
    Ankara'ya gel diyeceğim ama biliyorum ki İstanbul da yaşayanlar için Ankara'nın en güzel yanı İstanbul a geri dönüşüymüş:)
    Ne diyelim, Allah kolaylık versin:)
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ankarada okudum iyi bilirim orayı çok ta severim:)

      Sil
  4. seviyorum bu şehri bazen trafiğe rağmen.Çünkü düşünüyorum da her ne kadar atıp tutsam da bir gün sakin bir şehre yerleşip kafamı dinleyeceğim diye, yapamam ben.Var bu şehrin bir büyüsü, yada ben alışmışım bu hayata başkası paklamaz artık :) bu arada bizde evi yeni dekore ettik ve hep beyaz tercih ettik Emre'ye rağmen.Hiç düşünmemiştim 30 yaş sendromundan olabileceğini :(

    YanıtlaSil
  5. Aynen her gittiğim yere -ah ne güzel ne sakin,burayı taşınalım -desem de hep boşa konuşuyoruz aslında..dediğin gibi paklamaz başkası:)Güle güle oturun tüm ev bembeyaz! harika nasıl da güzel olmuştur..

    YanıtlaSil
  6. canımmmmm hoşgeldinnn :))özledim seni ..

    YanıtlaSil
  7. teşekkürler sevilcim..ben de özledim..yoktun birkaç zamandır gerçi tatile çıkacağından haberdardık ama dün şöyle bir göz attim daha gelmemiş dedim kendi kendime:)

    YanıtlaSil